Przynależność administracyjna

W okresie staropolskim wieś przynależała do ziemi przemyskiej. Obszar ten został przyłączony do Polski przez Kazimierza Wielkiego w 1349 r. Po śmierci ostatniego z Piastów Ruś Czerwona została anektowana przez Węgrów i jako lenno przekazana Władysławowi Opolczykowi. Po unii krewskiej, kiedy ziemia ta w zachodniej swej części przeżywała właśnie akcję osadniczą, upomniał się o nią król Władysław Jagiełło. Dopiero jednak w 1434 r. oficjalnie włączono ją do państwa polsko-litewskiego. Ten status państwowy pozostał niezmienny do 1772 r. Niejako spuścizną po ruskiej przeszłości był podział Rusi Czerwonej na ziemie i tzw. włosti. W warunkach polskich podział ten zachowano, z tym, że ziemie dzieliły się odtąd na powiaty (łac. districtus), pokrywające się mniej więcej z dawnymi włostiami. Ziemia przemyska (wraz z sanocką) weszła w skład utworzonego w 1434 r. województwa ruskiego ze stolicą we Lwowie. Jednocześnie kształtowała się sieć powiatów sądowych. Według P. Dąbkowskiego w XV stuleciu ziemia przemyska składała się z 10 powiatów, m.in. jarosławskiego, łańcuckiego i przeworskiego. Wymieniając wsie należące do powiatu łańcuckiego historyk pominął jednak Husów. Tymczasem między Markową, Sieteszą, Tarnawką, Handzlówką i Albigową nie mogła istnieć wówczas tak wielka luka, zwłaszcza, że dokument z 1450 r. wyraźnie wymienia plebana husowskiego wśród księży Bractwa Kapłańskiego powstałego „in districtu Lancutensi”. W XVI w. jednostkę tę zlikwidowano, zaś Husów wszedł w skład dużego powiatu przemyskiego. W połowie XVII stulecia wydzielono z niego powiat przeworski, który objął zachodnią część ziemi przemyskiej (wraz z Husowem).